Üniwersiteli delikanlı kolejli kıza bir waleybol maçında rastladı.Okul
salonundaydı maç.Tribünsüz,minik bi salon...Seyircilerle oyuncular
arasında,sahanın çizgisi wardı sadece... o kadar yakındılar...Delikanlı
bu tatlı,bu güsel,bu dünyalar şirini kızı ilk defa görüyordu takımda...
Fena halde hoşlandığını hissetti.Azsonra bişeyi daha hissetti.Uzun
zamandan beri maçı diil kızı izliordu.Kız serwis atarken hemen önünden
geçti.Göz göze geldiler..Kız gülümsedi..Delikanlı çok popülerdi o
yıllarda...KIz onu tanımış olmalıydı. KİM bilir,belki kızda ondan
hoşlanmıştı.Belkide delikanlı böle olmasını istediği için ona öle
geldmişti.Set değişip takım karşıya gidince,delikanlıda yerini
değiştirdi,oda karşıya geçti.Üçüncü sette tekrar eski yerine
döndü.Kızda gidiş gelişleri fark etmişti galiba...Bir defa daha
gülümsedi.Manidar.."anladım"der gibi bi gülümseyişti bu..DelikNLı o
hafta hep o şirin kızı düşündü..Pazar günü sabahın köründe kaltı
,erkenden oynanacak maçı, ne maçı canım o dünyalar şirini kızı görmek
için..Delikanlı artık hiçbir maçı kaçırmıordu.Dahası ..Ankara kolejinin
her dağılış saatinde, okul ciwarında oluordu,onu sadece bir kez daha
görebilmek için.Karşılaştıklarında ,hafif çok hafif bi gülümseme,çok
minik bir baş eğmesi ile selamlaşır olmuşlardı.Bir defasında,yaptığına
sonra günlerce güldü.Ogün gene tesadüfmüş gibi,okul dağılımı kızın
karşısına çıkmış,gülümsyerk selamlamış,sonra arka sokaklara dalıp
,yıldırım gibi koşarak bir blok ötede gene karşısına çıkmıştı...Kız bu
defa iice gülmüştü..Karşısında sözüm ona ağır ağır yürüyen ama nefes
nefese delikanlıyı görünce:))Delikanlı,waleybol kaptanını ii
tanıordu,arkadaştılar.Sonunda bütün cesaretini topladı ,kaptana
açıldı.O kızdan fena halde hoşlanıordu.Galiba kızda ona karşı boş
diildi.Bir yerde bi şekilde tanışmaları gerekiodu..O zamnlar bu işler
böle oluodu çünkü...Kaptan "tabi"dedi..."bu hafta sonu güzel bi konser
war.biz onunla gitmeye karar wermiştik zatensende gel.hem konseri
beraber izleriz,hemde tanışırsınız .."Mutluluk işte bu olmalı die
düşündü delikanlı..."mutluluk işte bu"...
We konser gününe kadar geceleri hiç uyuyamadı..konser gününüde hiç ama
hiç unutmadı.. o ne heycandı öyle..Konserin werildiği sinemanın önünde
tanıştılar,el sıkıştılar.Ogüzel ele dokunduğu anı da hiç unutmadı
delikanlı...Kaptan salona girdiklerinde ustaca bir manewra daha yaptı
we delikanlıyla dünyalar şirini kız yan yana oturdular.İnanamıordu
delikanlı..Onunla nihayet yan yana oturduğuna,onun sıcaklığını
hissettiğine,onun nefesini duyduğuna inanamıordu...Biraz önce
tanışırken tuttuğu el bir karış ötesinde öylesine
duruodu.Delikanlı,sahnede dünyanın en romantik şarkısı sölenirken o an
dünyanın dünyanın bütün şarkıları dünyanın en romantik şarkısıydı!elini
tutmak için ölesine bir arzu duyuyodu ki içinde..ama uzatamıordu işte
elini...
Her şey böyle ii giderken,yanlış bir hareketle onu
ürkütebiliceğinden,incitebileciğinden öylesine korkuoduki...sonunda
dayanamadı,sanki kolu uyuşmuş gibi uzandı..kolunu kızın koltuğunun
arkasına koydu..kızın omzuna diil koltuğun üzerine!sonra kız arkaya
yaslandı.BİR kaç saç teli,delikanlının elinin üzerine dokundu..kalbi
yerinden fırlayacak gibi atıordu artık genç adamın dünyalar şirini
kızın saçları eline dkunuordu çünkü!
Konserden çıkarkenkız şakalştı.."sizi her maçımızda görüoruz alıştık
neredeyse..yarın adanada maçımız wargözlerimiz sizi arayacak" hayır
aramayacaktı...Delikanlı o anda kararını wermişti çünkü..Cebinde onu
adanaya götürüp getiricek,hatta öğle yemeğinde bi adana kebap yedirecek
kadar para wardı.Gece yarısı otobüse bindi,sabah erkenden adanaya
indi.Maç saatine kadar başı boş dolaştı.Salona erkenden girdi,en son
sıraya tam serwis köşesine en yakın yere oturdu.Takımlar sahaya
çıkarken salomdaki en heyecanlı seyirci oydu.Maç falan diildi sebep
tabi...İlk sette kız farkında bile diildi onun.Nereden olsunki?ikinci
sette öbür tarafa gittiler.Döndüklerinde,üçüncü sette kız fark etti
delikanlıyı!Yüzünde çok ama çok şaşkın bir ifade,biraz mutluluk
,birazda gurur wardı sanki..ANKARA'nın hele kolejde çok popüler olan bu
delikanlının onun için ta oralara geldiğini bilmenin gururu..Maç
bitti.kız soyunma odasına,delikanlı garaja gitti.Tek kelime
konuşmadan..KOnuşmaya gelmemişti ki kız"keşke orada
olsaydın"demişti.Oda olmuştu işte hepsi o...
Ona o kadar çok şey sölemek istiordu ki aslında..bir gün üniwesite
kantininde gazete okurken iç sayfalarda bir şiire rastladı.Daha doğrusu
bir şiirden allınmış dörtlüğe..Sölemek istediği her şey bu dört satırda
wardı sanki..Bembeyaz bi karta yazdı o dört satırı.Öğleden sonrayı zor
etti,kolejin önüne gitmek için.Kızın karşıdan geldiğini gördü we
koşarak yanına gitti"bu sana"diye kartı eline tutuşturdu we kayboldu
ortadan..Kız Necip Fazılın dört satırını okurken...
"NE HASTA BEKLER SABAHI
NE GENÇ ÖLÜYÜ MEZAR
NEDE ŞEYTAN BİR GÜNAHI
SENİ BEKLEDİĞİM KADAR"
Ertesi gün öğleden sonra,tarif edilemez heycanlarla kolejin önündeydi gene..
Kız karşıdan geliodu,bu defa arkadaşları yoktu yalnızdı!Yakşaltığında
işaret etti delikanlıya.Gözlerine inanamadı genç adam!Onu yanına mı
çağrıodu yoksa..ewt çağrıoduişte...kalbinin duracağını sandı
yaklaşırken."sana bir şey sölemek istiorum"dedi kız.Oda heycanlıydı,
belli..."bak iyi dinle dünkü satırlar için çok teşekkürler...herhalde
hissettin,bende senden hoşlanıorum.Ama senden ewel tanıdığım birisi
daha war.Ondanda hoşlanıorum we daha henüz hanginizden daha fazla
hoşlanıorum karar weremedim..We şu anda onu terk etmem için bi sebep
yok"
"o zamn karar werdiğinde wede eğer seçtiğin ben olursam,hayatında başka
kimse olmassa ara beni"dedi delikanlı ikiletmeden..Ayrıldı kızın
yanından.
Bir daha waleybol maçına gitmeden ,bir daha okul yolunda önüne çıkmadan,bir daha onu hiç görmeden...
Yıllarca sonra lewentin sölediği şarkıdaki sezenin sözlerini ta o zaman biliordu sanki.AŞK ONURLU OLMALIYDI...
Günlerce ,haftalarca aylarca bekledi..Tıpkı kıza werdiği o dörtlükteki
gibi bekledi..heycanla,hırsla arzuyla,umutla umutsuzlukla bekledi.Bazen
öfkeyle bekledi ama bekledi.Başka hiç kimseye bakmadan,başka hiç
kimseyi bulmadan bekledi.Bir gün şiir antolojisinde şiirin tamamını
buldu.iki dörtlüktü şiir..ilki kıza werdiği,bir ikinci daha wardı o
kadar.O dörtlüğüde bir kartın arkasına dikkatle yazdı.cebine
koydu,bekleyis sürüor sürüordu..Okullar kapandı,açıldı aylar,aylar
geçti..
Bir gün delikanlı kızı aniden karşısında gördü "günlerdir seni
arıorum"dedi "işte sana haber artık hayatımda kimse yok!" "yaa"dedi
delikanlı "yaa" dedi sadece..kalbi heycandan ölesiye çarparken,aylardır
ölesiye beklediği an gelip çatmışken ağzından sadece bu ses çıkmıştı
"yaa!" Cebinde artık iice eskimiş kartı çıkardı uzattı kıza ..
"sana bir şiirin ilk dörtlüğünü wermiştim ya bir gün"dedi "buda sonu onun"Sonra yürüdü gitti,arkasına bile bakmadan..
kız ikinci dörtlüğü oracıkta okurken...
"GEÇTİ İSTEMEM GELMENİ
YOKLUĞUNDA BULDUM SENİ..
BIRAK WEHMİNDE GÖLGENİ
GELME ARTIK NEYE YARAR"
Aradan yıllar,çok ama çok uzun yıllar geçti.Delikanlı bugün hala
düşünüor..O uzun çok uzun bekleyişmi öldürmüştü aşkını? yada
beklerken,ölesiye beklerken hayalinde öylesine bir sewgili yaratmıştı
ki,artık yaşayan hiç kimse bu hayali dolduramazdı..O sewgilinin kendisi
bile...
Hayalindekini canlı tutabilmek için mi,canlısını silmişti yani??yada...
Bir şiirin romantizimine kapılmış,bir delikanlılık jesti uğruna,mutluluğun üzerinden öylece yürüyüp gitmişti acaba??
delikanlı bu soruların cewabını bugün hala bilmioooo...
Konu: Bir Aşk hikayesiiiiii 
Salı Ağus. 05, 2008 4:01 am
